هدف اصلی مسواک زدن، پاک کردن کلیه مواد غذائی همراه با مواد رسوبی مختلف و جرم گیری دندان و میکروارگانیسمهائی است که به طور طبیعی بر روی کلیه سطوح دندان جایگزین شدهاند.
طرح های مختلفی از مسواک وجود دارد.هرکدام از این طرحها ممکن است برای افراد خاصی بهتر باشد. نکته مهم آن است که این طرحها فقط در مسواک زدن کمک میکنند و نمیتوانند جایگزین دقت شما در مسواک زدن با روش صحیح شوند.
تاریخچه مسواک
سالها قبل، باستانشناسان در بابل و مصر، ابزارهای مختلفی کشف کردند که قدمتی چند هزار ساله داشتند.
ابزارهایی از قبیل چوبهای خلال دندان، الیاف گیاهان، شاخه یا ریشههای باریک درختان، پر پرندگان، استخوانهای کوچک حیوانات و خارهای جوجه تیغی که همگی برای تمیز کردن دندانها مورد استفاده قرار میگرفتند.
بررسیها نشان میدهد که مالیدن آهک، جوششیرین و نمک به دندان با دستمالهای نازک کتانی میان یونانیهای باستان رایج بود.
بعدها آنچه به عنوان مسواک مورد استفاده قرار میگرفت در واقع چوبهای سابندهای بودند که باید سر آنها جویده میشد تا الیاف آن کمی نرم شود و بعد از آن، کشیدن این قسمت سابنده روی دندانها باعث پاکی آنها می شد.
اما چینیها اولین کسانی بودند که قدم بزرگی در اختراع مسواکهای اولیه که شباهت بسیاری به مسواکهای امروزی داشت برداشتند. آنها برای اولین بار در سال ۱۴۹۸ استفاده از چوب مسواک را کنار گذاشته و مسواکهای پرزدار را اختراع کردند.
این مسواکها واقعا زبر و خشن بود و موهای آن از پشت گردن و یال گراز گرفته میشد که روی دستهای از استخوان یا چوب میچسباندند.
رفته رفته موی یال اسب که زبری کمتری داشت جایگزین موی گراز شد اما اروپایی ها هنوز با همان روش قدیمی با نمک و آهک جرم ها را از دندان های شان پاک می کردند و این روش تا سال 1780 ادامه داشت.
اولین تولید انبوه مسواک الیاف دار در سال 1780 در انگلیس و به دست یک زندانی به نام «ویلیام آدیس» صورت گرفت.
ویلیام آدیس که به جرم آشوب و اغتشاش، دوران محکومیتش را در زندان به سر می برد به فکر چاره ای برای تمیز کردن دندان هایش افتاد.
او تکه ای استخوان از غذایش را کنار گذاشت، سوراخ های کوچکی روی آن ایجاد کرد و بعد تارهای نخی را که از نگهبان گرفته بود گره زده و داخل سوراخ ها فرو کرد و با چسب آنها را چسباند.
بعد از رهایی از زندان او با این روش، تجارتی را آغاز کرد که ثروت زیادی برایش به ارمغان آورد و مسواک زدن یکی از عادات اروپایی ها شد.
در آن زمان مسواک بسته به نوع پرزی که در آن به کار می رفت کیفیت های متفاوتی داشت و در قیمت های مختلف به فروش می رسید.
این وضعیت تا سال ۱۸۴۰ میلادی ادامه داشت و مسواکهای تولیدی در انگلیس، فرانسه، آلمان و ژاپن، به صورت انبوه تولید شده و در دسترس افراد مختلف قرار میگرفتند.
جالب است بدانید ورود با تأخیر زیاد آمریکا به صنعت مسواک و تولید انبوه آن در سال ۱۸۸۵ میلادی است.
این مسئله، از آنجا حائز اهمیت است که حتی با وجود ثبت اولین پتنت مرتبط با مسواک در این کشور، باز هم استفاده از مسواک توسط خانوارهای آمریکایی، امری رایج محسوب نمیشد.
حتی بنا به گفته هایی عادت مسواک زدن آمریکاییها به سربازان ارتش این کشور باز میگردد که در حین جنگ جهانی دوم، این عادت را از سایر همرزمانشان فرا گرفته و با خود به آمریکا بردند.
گفتنی است که نخستین پتنت تاریخ برای مسواک، توسط یک مخترع آمریکایی به نام «وادزورث» (H. N. Wadsworth) و تحت عنوان (Tooth Brush) به ثبت رسید که گواهی ثبت اختراعی به شماره «US18653» را برای این مخترع به همراه داشت.
مسیر توسعه و بهبود مسواک، حرکت مستمر و تقریباً کم فراز و نشیب خود را میپیمود، تا اینکه در سال ۱۹۳۸ میلادی، «دوپونت دی نمورس» (Dupont de Nemours) موفق به ساخت اولین مسواک با برسهای نایلونی شد.
اولین مسواک برقی هم بنام بوروکسو دنت (Broxodent) توسط یک شرکت آمریکایی ابداع و در سال 1959 به تأیید انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA) رسید.
در ابتدای سال 2003، مسواک به عنوان اولین ابتکاری شناخته شد که آمریکاییها بدون آن قادر به زندگی نخواهند بود! یعنی رتبه ای بالاتر و درجه ای مهمتر از اوتوموبیل، کامپیوتر، تلفن همراه و مایکروفر بدست آورد! (بر اساس رتبه بندی Lemelson-MIT).
نکته جالب پیرامون مسواکهای برقی بهعنوان یک نوآوری جدید در صنعت مسواک، هدفگذاری اولیه این مسواکها بود.
مخترعین و شرکتهای فعال در این صنعت، ایده ساخت مسواک برقی (حرکت خودکار مسواک) را ابتدا برای بیماران دارای محدودیت در مهارتهای حرکتی و نیز کاربران دارای ارتودنسی مطرح نمودند.
آنها هیچگاه فکر نمیکردند که مسواکهای برقی تا بدین حد با استقبال عموم مردم مواجه شود و همین استقبال، موجب شد تا سرمایهگذاری وسیعی در این حوزه صورت گرفته و انواع و اقسام مسواکهای برقی جدید (شامل مسواکهای بیسیم، چرخشی و .)، به بازار عرضه گردد.
درباره این سایت